DE PANDEMIE-TRILOGIE

16 okt ‘20 / 12 feb ‘21 / 19 mrt ‘21

We begonnen moedig aan een reeks live events, toen zwengelde de pandemie weer aan, wij janken, wij grappen maken over hoe toepasselijk want ha ha pandemie-trilogie ja wat verwacht je dan ook.

Wij nog meer janken en toen dachten we fuck dit, dan maken we wel programma op video. Yolo. En daarna naar huis om te janken want avondklok. Anyway, enjoy het resultaat KUSJES VAN ONS!

# 1: ALLES IS EEN SOORT BLACK MIRROR-AFLEVERING

Handen hogedrukspuit-reinigen, thermografische koorts-meters, verplicht in vakken staan, mondkapjes wisselen, symptomen-apps en burger-monitoring. Sinds COVID-19 opdoemde voelt het leven iedere dag meer als een aflevering van een sciencefictionserie. Wat is er ethisch aan monitoring van de mens en wat niet? Waar ligt de grens tussen onszelf redden en onze privacy compleet om zeep helpen? Kunnen we het idee van sociale mindering aan? Hoe lang duurt dit nog? Wat brengt de toekomst?

Met: Maxine Palit-de Jongh, Selm Wenselaers, Hanna Bervoets, Maarten van der Graaff en Corren Cavini.

# 2: MICRO-AGRESSIE BESTAAT NIET

Micro-agressie zit in dagelijkse, soms subtiele dingen. Het lijkt vastgebeten in onze gedachtepatronen en nee, het is niet onschuldig: er zit systemisch en systematisch racisme onder. Wij zoomen in: welke positieve uitkomsten heeft het aanstippen van micro-agressie? Welke bewegingen zijn er te zien? Wat is er veranderd? En, ja, wat moet er nog veranderen? Wat zou een toekomst zonder micro-agressie zijn en kan dat überhaupt?

Met: Benzokarim, Pete Wu en Simone Atangana Bekono

# 3: JAAR 2020, DAG 451, DE MUREN KOMEN OP ME AF

2020 was het jaar dat nooit meer ophield. We wisten niet meer of de muren op ons afkwamen of dat wij tegen de muur oprenden, of we uit onze huid wilden breken of juist wilden cocoonen. We droegen overhemden boven joggingbroeken en lachten tot we de Zoommeeting hadden verlaten – geen seconde langer. Ons moodboard voor deze avond bestond uit 47 versies van Hide The Pain Harold, maar laten we eerlijk zijn: memes hielpen niet meer. Onze wereld werd kleiner dan ooit, wat ons dwong kritischer te kijken naar onszelf en de ruimte om ons heen. Met wie delen we die ruimte? Wie bepaalt voor wie welke ruimte is? En wat doen we daarmee?

Met: Hanan Faour, Massih Hutak en Chris Lomans

Foto’s editie 1, door Robin Alysha Clemens

Vorige
Vorige

DE DOOD-TRILOGIE

Volgende
Volgende

DE SKYPE-PANDEMIE-TRILOGIE